Volg in het centrum van het dorpje Ovifat de wegwijzers “Reinhardstein” en zet de wagen op de parking.

Begin te wandelen naar beneden over het brokkelige asfaltbaantje. Het kasteel ligt verderop, verscholen tussen de bossen.

 

Reinhardstein is het hoogst gelegen kasteel van België. Het is op een rots gebouwd en kijkt uit over de Warche, 800 m stroomafwaarts van de dam van Robertville. In het verleden, toen de Warche nog druk bevaren werd, had het een strategische positie. Het was Renaud de Waimes die hier in 1354 een versterking bouwde op vraag van zijn leenheer Wenceslas, hertog van Luxemburg, ter verdediging van zijn grondgebied. Het werd daarna steeds in vrouwelijke lijn doorgegeven langs vele beroemde families, zoals Nesselrode, Nassau en Schwarzenberg. 

 

In de loop van de 16de eeuw verloor het kasteel zijn strategisch belang, maar het bleef een favoriete verblijfplaats voor vele grote heren. Tussen 1550 en 1812 was het eigendom van de graven van Metternich, behalve tussen 1795 en 1798, toen het opgeëist werd door het Franse revolutionaire regime en tot een ruïne verviel. In 1812 werd het door graaf Franz van Metternich verkocht aan een handelaar in bouwmaterialen, die het verder sloopte en de onderdelen verkocht. In 1815 werd het kasteel Pruisisch bezit en werd de afbraak gestopt.

Na W.O. I kwam het kasteel, samen met de rest van de Oostkantons, onder Belgisch bewind, maar het duurde tot in 1966 vooraleer er aan echte restauratie begonnen werd. Toen werd het namelijk toevallig ontdekt door Jean Overloop, een Brusselse professor (diplomatische wetenschappen) met een passie voor archeologie en kunst en voldoende fortuin om het kasteel zijn karakter terug te geven. De restauratie was voltooid in 1969 en Reinhardstein en omgeving werden in 1977 beschermd.

Op verzoek van de familie Metternich, gaf professor Overloop het kasteel zijn tweede naam: “Burg Metternich”. Wijlen professor Overloop inspireerde zich voor de heropbouw op oude gravures en op andere Eifelkastelen. Hij herbouwde het kasteel niet volledig: de donjon bijvoorbeeld, telt heden geen negen verdiepingen meer, zoals eertijds, maar slechts vijf. Voor de binneninrichting stelde hij een nogal eclectische verzameling meubels en kunstwerken samen. (De haardijzers in de wapenzaal zijn de enige originele stukken die hij in de buurt terugvond.) Maar in de loop der jaren veranderde het landschap drastisch, enerzijds door de aanleg van naaldbossen, die het kasteel verbergen en anderzijds door de bouw van de stuwdam, die van de Warche een onbetekenend riviertje maakte.

​

Je wandelt niet helemaal tot bij de hoofdpoort (tenzij je het kasteel van wat dichterbij wil gaan bewonderen). Rechts vóór de oprijlaan vertrekt een paadje steil omhoog (groene rechthoekjes, blauwe ruitjes en rode ruitjes, richting "cascade"). Door de recente boskappingen krijg je een mooi zicht op de ligging van het kasteel op zijn rotspunt boven de Warche.

 

Bij de splitsing ga je linksaf en je volgt de haarspeldbochten helemaal tot beneden, waarbij je de GR-aanduidingen (horizontale rood-witte strepen) volgt en de groene rechthoekjes.

 

Bij de Warche aangekomen, volg je de wegwijzer "cascade", dus linksaf.  (Geen GR meer, wel groene ruitjes). Volg de rivier een klein eindje stroomopwaarts tot bij de brug, die je oversteekt.

​

Rechtdoor omhoog de berg op nu. (Boven vind je terug een groen ruitje.) Je hoort de waterval al klateren en zo meteen zie je ze ook, aan de overkant. Hij is met zijn 60 m hoogte de hoogste van België, veel hoger dan de watervallen van Coo met hun 15 m. Hij wordt gevormd door het riviertje Ovifat, dat ontspringt in het gelijknamige dorpje en zich hier in de Warche stort. 

​

Bij de splitsing houd je links aan (dus je verlaat de groene ruitjes!). Je blijft steeds stroomopwaarts naast de Warche wandelen tot bij de volgende brug. Oversteken het heuveltje op en naar rechts, stroomopwaarts naast de rivier.

 

Bij de splitsing ga je rechtdoor en omhoog: volg de GR. Verderop wordt het pas echt steil, met rotsen en boomwortels, die als traptreden dienst doen. Zo kom je uit bij een rustbank, waar je even kan verpozen.

 

Recht tegenover de bank zie je opnieuw GR-aanduidingen, die je volgt: omhoog en naar rechts. Blijf de GR volgen tot bij een trap aan je linkerkant, die je opklimt.

 

Verderop gaat er één pad rechts naar boven en één ernaast rechts naar beneden. je mag naar beneden en je blijft afdalen tot bij de brug, die je terugbrengt bij het beginpunt van je wandeling.

​